70 milionów osób na całym świecie zmaga się z zaburzeniami odżywiania. Zdecydowanie częściej problem dotyka kobiet. Mimo to problem dotyka również wielu chłopców i mężczyzn. Jest bardzo wiele czynników, występowanie zaburzeń odżywiania. Może na to wpływać środowisko, podążanie popkultury za daną sylwetką, brak dostępu do pomocy psychologa, geny i uwarunkowania rodzinne, niskie poczucie własnej wartości oraz wykonywanie różnych zawodów (np. modeling, balet). Zaburzeń odżywianie nie należy kojarzyć tylko z anoreksją (anorexia nervosa), czyli chęcią doprowadzenia do jak najniższej masy ciała, pomimo tracenia zdrowego BMI. Sprawdź: Badania psychotechniczne Bydgoszcz
Inną odmianą zaburzeń odżywianie jest bulimia (bulimia nervosa). Zazwyczaj masa chorób osób chorych jest prawidłowa, natomiast dochodzi do niekontrolowanych pochłonień dużych ilość jedzenia. A następnie przez uczucie przejedzenia i wyrzuty sumienia wymiotowanie porcji. Jednym z mało znanych schorzeń jest pica, czyli zaburzenie odżywiania, które sprawia, że pacjent pochłania rzeczy, które do jedzenia się nie nadają, a mogą być nawet toksyczne dla organizmu. Przykładem może tu być mydło, włosy, ziemia. Najczęściej ta choroba dotyka dzieci, kobiety w ciąży oraz osoby niepełnosprawne intelektualnie. Często zaburzenia odżywiania są powiązane z depresją, zaburzeniami lękowymi czy zaburzeniami osobowości. Skutki wszystkich zaburzeń odżywiania są niezwykle szkodliwe i mogą być nieodwracalne. Mogą prowadzić do niepłodności lub problemów z zajściem w ciąże w przyszłości, nasilonych zaburzeń rytmu serca, utraty masy mięśniowej, osłabienia kości. Najważniejszym skutkiem może być śmierć pacjenta. W bardzo groźnych przypadkach stosowane jest leczenie ambulatoryjne lub nawet hospitalizacja. Tu z pomocą przychodzi psychiatra oraz psycholog. Pomoże on nie tylko znaleźć źródło problemu, ale również rozwiązania go. Duże znaczenie ma terapia rodzinna. Poza nią niezbędne jest przyjęcie psychoterapii, a czasem podjęcie terapii farmakologicznej.